За хөө 22н гэдэг өдөр нэг иймэрхүү дажгүй сайхан эхлэсэн юмсан. Одоо хаанаас ч юм ирсэн гуниганд мөргүүлчихлээ.
Магадгүй хайрын тухай бодлууд хайрын тухай яриануудын сүүлд ийм байдалд ордгийг ч үгүйсгэх аргагүй юм. Хэнийг ч хайрлаж, үнэхээр жаргалтай сэтгэл хангалуун байлгаж чадна гэж боддогч яг цагаа тулаад ирэхээр хэн нэгний хайрыг хүлээж авахыг хүсэхгүй юм. Нөгөө хамгийн сайхан сарнайг авчирахаар цэцэрлэг рүү ордог бүсгүйн тухай нэг сургамжит өгүүллэг байдаг даа тэр яг л над дээр ирчихжээ. Магадгүй хүн бүр дээр ирэх байх л даа.
Надад хугацаа байгаа би цэцэрлэгтээ саяхан л орсон байх талд нь ч ороогүй явж байгаа гэж бодож байна өшөө сайхан цэцгүүд байгаа гэж бодогдоод л хэхэхэ.
Тиймээс надад боломж байгаа гэж бодсон хэрнэээ тэр цэцэрлэгийг хурдан яваад дуусгамаар эсвэл тэр цэцэрлэгийн зүгээр л захаас нь эртхэн сонголтоо хийчихээд жаргалтай хамт баймаар ч юм шиг. Эсвэл бөөн хичээл сургуулийг дуусгаад хувийн бэлтгэлээ ч хангачихаад тэр үед цэцэрлэгийнхээ хаана явж байгаа тэр хэсэгээсээ эргэлзэхгүй сонгон түүнийгээ хамгийн шилдэг сонголт байгаасай гэж хүснэ.
Ер нь бодоод байхад би дурламтгай хүн юм. Яг л хуурай модны гал шиг хэсэгхэн зуур дүрэлзэн илч ихтэй асаж удалгүй цог үгүй нам унтарна. Гэхдээ ямарч галын үнсэн доор өчүүхэн ч гэсэн цог үлддэг байх гэвч тэр цог гал болохдоо шинээр гал өрдснөөс илүү хэцүү байна эвгүйхэн ганц хүрэлтэнд хэзээ ч дахин асахгүйгээр унтарна.
Гэхдээ жаахан л чийгтэй мод байхад асахгүй хув хуурай модонд нэг зуралтаар л асаана. Бараг л хоёрдох зуралтыг хийдэггүй байхаа одоогоор 2 дахьтай нь таараагүй л явна даа. Энэ галын учирыг олохыг хичээж л явна даа магадгүй
Нэг сайхан нартай өдөр хэзээ ч үл бөхөж илчээн үл алдах мөнхийн хайрын гал тэх голд нь байх тэр цэцэг бид хоёрын сэтгэлд ноцно гэж итгэсээр л.....
Магадгүй хайрын тухай бодлууд хайрын тухай яриануудын сүүлд ийм байдалд ордгийг ч үгүйсгэх аргагүй юм. Хэнийг ч хайрлаж, үнэхээр жаргалтай сэтгэл хангалуун байлгаж чадна гэж боддогч яг цагаа тулаад ирэхээр хэн нэгний хайрыг хүлээж авахыг хүсэхгүй юм. Нөгөө хамгийн сайхан сарнайг авчирахаар цэцэрлэг рүү ордог бүсгүйн тухай нэг сургамжит өгүүллэг байдаг даа тэр яг л над дээр ирчихжээ. Магадгүй хүн бүр дээр ирэх байх л даа.
Надад хугацаа байгаа би цэцэрлэгтээ саяхан л орсон байх талд нь ч ороогүй явж байгаа гэж бодож байна өшөө сайхан цэцгүүд байгаа гэж бодогдоод л хэхэхэ.
Тиймээс надад боломж байгаа гэж бодсон хэрнэээ тэр цэцэрлэгийг хурдан яваад дуусгамаар эсвэл тэр цэцэрлэгийн зүгээр л захаас нь эртхэн сонголтоо хийчихээд жаргалтай хамт баймаар ч юм шиг. Эсвэл бөөн хичээл сургуулийг дуусгаад хувийн бэлтгэлээ ч хангачихаад тэр үед цэцэрлэгийнхээ хаана явж байгаа тэр хэсэгээсээ эргэлзэхгүй сонгон түүнийгээ хамгийн шилдэг сонголт байгаасай гэж хүснэ.
Ер нь бодоод байхад би дурламтгай хүн юм. Яг л хуурай модны гал шиг хэсэгхэн зуур дүрэлзэн илч ихтэй асаж удалгүй цог үгүй нам унтарна. Гэхдээ ямарч галын үнсэн доор өчүүхэн ч гэсэн цог үлддэг байх гэвч тэр цог гал болохдоо шинээр гал өрдснөөс илүү хэцүү байна эвгүйхэн ганц хүрэлтэнд хэзээ ч дахин асахгүйгээр унтарна.
Гэхдээ жаахан л чийгтэй мод байхад асахгүй хув хуурай модонд нэг зуралтаар л асаана. Бараг л хоёрдох зуралтыг хийдэггүй байхаа одоогоор 2 дахьтай нь таараагүй л явна даа. Энэ галын учирыг олохыг хичээж л явна даа магадгүй
Нэг сайхан нартай өдөр хэзээ ч үл бөхөж илчээн үл алдах мөнхийн хайрын гал тэх голд нь байх тэр цэцэг бид хоёрын сэтгэлд ноцно гэж итгэсээр л.....
Comments
Post a Comment