Хавар хаварын яргуй болж нэг л хөндийд уурагасан
Таван намарын навчис болж нэг л модноос хийссэн
Нэг ангийн андууд билээ бид. Буруу зөвөө ч сайн ялгахгүй ээж аавын өврөөс гараад Амьдрал хэмээх аялалд зэрэг хөл тавин орж байгаа нэгэн үеийн залуухан цоо шинэ нийгэмийн гишүүд билээ.
Эцэг эхийн хараа хяналтнаас гарч эрх чөлөөнд умбаж хэр хэрэндээ дураа сайхан л дуригцгалаа. Гэхдээ энэ эрх чөлөө шагнал биш шалгалт байж хир зэрэг хувь хүн болж төлөвшснийг минь шалгалаа. Шинэхэн залуухан болохоороо алдах даа алдаж онохдоо онож ээж ааваар хянуулдаг эрх чөлөөгөө өөрсдөө хязгаарлаж аль нь чухал, чухал биш зүйл болохыг ялгаж салгаж сурч байна. Амьдрал бидний хүсэж мөрөөдөж төсөөлсөн шиг тийм ч дардан шулуун бүх зүйл ногоон гэрлээр байдаггүйг зах зухаас ойлгож мэдэж авч яваа байх. Хичээл зүтгэл их хэрэгтэйг ухааруулж.

Хичээлдээ анхаарал сайн хандуулаад хажуугаар нь өөрийгөө нээж хөгжүүлээд нийгмийн идэвхтэй байж олон зүйл хийж үзэх хэрэгтэй санагдана. Алдаанаас бүү ай.
Залуу нас өөрөө түүнийг чинь цагаатгана
Comments
Post a Comment